De Vaandeldrager - Exodus 17:15.

Samenvatting toespraak zondagmorgen 13-11-2016. Voorganger: evangelist J.Krijgsman. 
Telefoon 020-6227742; mobiel: 06-83571391. Amsterdam@bijbelcentrum.nl  www.bijsimondelooier.nl
Thema van de toespraak: ‘De Vaandeldrager’  n.a.v. Exodus 17:15.

Vorige week hoorden we hoe Israël de geniepige vijand, de Amalekieten, versloeg. 
De Heere gebruikte daarvoor het gebed van Mozes. Aäron en Hur ondersteunden Mozes’ armen. Mozes hield met beide handen zijn staf omhoog. Zo bad hij of de Heere hen wilde helpen tegen de vijand. Nu luisteren we naar Exodus 17:15.

Vlag
Daar komen de sportmensen de arena binnen. Elk land heeft een eigen groep. Elke groep herken je aan de eigen vlag. Wat een eer als je die vlag mag dragen. Aan die vlag zie je bij wie je hoort. Het is een herkenningsteken. Voor een Nederlander is dat de driekleur, rood, wit en blauw. Daar ga je voor.

Banier
Ook in de Bijbel kom je zoiets tegen. Daar heeft het niets met sport te maken. Wel met de stam waarbij men hoort. In de Bijbel wordt dit geen vlag, maar een banier genoemd. 
Een banier is een vaandel of veldteken. Het is een herkenbaar voorwerp op een stok. 
In Israël had je twaalf stammen. Drie stammen samen hebben één banier. Dus in totaal waren er vier banieren. Je had de banier van Juda, van Dan, van Efraïm en van Ruben. 

Orde
Deze banieren, deze groepen van drie stammen, waren netjes gegroepeerd rond de tabernakel. 
Zeg maar de kerk van toen. 
Wat kunnen we van deze groeperingen, van de banieren van de Israëlieten leren?
De Heere houdt van orde. Hij wil niet dat het er in Zijn Koninkrijk rommelig aan toe gaat. 
Hij zegt dan ook: laat alle dingen eerlijk en met orde gebeuren (1 Korinthe 14:40). 
Als je een kind van de Heere geworden bent, wil je niet anders. Trouwens in het ‘iemand tot kind van de Heere maken’, zit ook een bepaalde orde. De Heere gaat daarin niet luk raak te werk. 
Hij zorgt ervoor dat iemand behoefte krijgt aan de Heere Jezus. Jezus is immers een Zaligmaker, een Redder van zondáren. Voor mensen die zichzelf niet kunnen redden. Op wat voor terrein dan ook.

Zo was het ook met Mozes, hebben we vorige week gehoord. Mozes, hoe gelovig hij ook was, hij kon zichzelf niet redden van de Amalekieten. Hij had daarbij de Heere nodig. Vandaar dat gebed met zijn staf in de hand, gericht op de hemel. Die staf wees omhoog. Daar moet en kan de overwinning vandaan komen. Zoals onze kerktorens omhoog wijzen. Elke kerktoren is een stille preek. Het wijst ons de weg naar boven. 
Toen de overwinning gekomen was, ging Mozes een belijdenis afleggen. Hij bouwde een altaar en noemde dat altaar: de HEERE is mijn Banier. De HEERE is mijn Veldteken, staat er oorspronkelijk.   

Altaar
Op een altaar werden verschillende offers geofferd. Ook dankoffers zoals bij Mozes voor de overwinning. Zo’n dankoffer wordt ook wel vredeoffer genoemd. 
Voor dit dankoffer werd een dier geofferd. Wie een dankoffer bracht, legde z’n hand op de kop van het dier en slachtte het dier. Een deel werd als dank geofferd en een ander deel werd opgegeten. 
Bij een (dank)offer moest dus bloed vloeien. Dit is veelzeggend. 
Bloed is in de Bijbel onder andere een teken van leven. Dat onschuldige dier op het altaar moest zijn leven geven. Mozes beleed daarmee dat hij vanuit zichzelf niet zomaar kon zeggen: de HEERE is mijn Banier. Daarvoor is teveel gebeurd. Eerst moest er bloed vloeien. 
Mozes en wij zijn het leven, de bloedband, met de HEERE kwijt. In het Paradijs hebben wij die bloedband doorgesneden. Vanuit onszelf herhalen we dit nog dagelijks. Hij is onze Banier, onze Vaandeldrager niet meer. 

Wij hebben in onze geestelijke hoofdslagader een verstopping. Daar stroomt geen druppeltje geestelijk bloed meer. Dit is levensgevaarlijk. Ons hart klopt daardoor niet meer voor geestelijke dingen. Daar zijn we morsdood voor. Eerst moet de Heilige Geest bij ons een bypass aanbrengen. Dat kan geestelijk pijn doen. Maar het is wel levensnoodzakelijk. Zo gaan we geestelijk leven. De Bijbel noemt dit wederom geboren worden. Daardoor ga je je bekeren en ga je geloven in de Heere Jezus. 

Mozes had deze geestelijke operatie meegemaakt. Daardoor geloofde hij. Door dít geloof in de komende Christus brengt Mozes dit dankoffer voor de overwinning. 
Hij gelooft dat Jezus Zijn bloed eens zal geven aan het kruis. Jezus zal daardoor de verbroken bloedband herstellen. Wat een overwinning! Zijn ‘bloed’ – Zijn lijden, sterven en opstanding – maken de verbroken relatie met God weer heel. Daar is dit dier een symbool van.

Vaandeldrager
Mozes zegt ‘HEERE’ met allemaal hoofdletters. Deze naam betekent de Jahweh of Jehova. 
De Bestaande, of Ik ben er. De Getrouwe. 
Bij Mozes’ roeping presenteerde de Heere zich als de ‘IK ZAL ZIJN DIE IK ZIJN ZAL' (Exodus 3:14). 
Als de HEERE, de Bestaande. De Ik ben er. Een aantal weken geleden hoorden we daar iets van. 
Op die Naam grijpt Mozes terug na de overwinning op de Amalekieten. 
De Heere heeft door die overwinning aan Mozes laten zien dat Hij Zijn Naam waarmaakt. 
De Heere maakt Zijn Naam altijd waar. Daar kun je van op aan.  
Mozes steekt als een vaandeldrager dé Naam van de HEERE de lucht in d.m.v. het altaar. 
Dit is een belijdenis. De rook van het dankoffer steeg omhoog. Goed te zien vanuit de verte.   
Mozes is hier een voorbeeld van de grote Vaandeldrager Jezus. Hij verhoogde altijd Zijn Vader. 

Een christen
Een christen wil niet anders dan de Naam van de Heere verhogen. De HEERE is zijn of haar Banier geworden door het kruisoffer van Christus. Die kruisvaandel heeft Christus omhooggericht. 
Hij is Zelf de Vaandeldrager van Zijn Vader. Hij gaat al Zijn kinderen dag en nacht voor.   
Een christen lijkt, zoals Mozes, op deze Vaandeldrager als het goed is. 
Ze horen bij Hem, bij het kruis van Christus. Zijn kruis is de banier van alle banieren.  

Ze dragen dat ook uit. Dat maakt Gods kinderen tot iets bijzonders. Niet bijzonder in zichzelf, maar wel omdat ze bij de HEERE horen. Deze Banier, de HEERE, ‘steken’ ze hoog de lucht in. Ze laten zien bij Wie ze horen. Ze willen van Hem getuigen en zingen als het goed is. Waar en hoe dan ook.
Wat een zegen voor Amerika en de wereld als Trump dit ook zou doen.   
Betekent getuigen van deze Banier een mooi en makkelijk leven? Vergeet het maar. Om voor die Banier uit te komen valt niet altijd mee. Dat kost strijd. Strijd met jezelf. Soms strijd met je ongeloof.
Strijd achter de grote Vaandeldrager de Heere Jezus aan. Wat heeft Hij Zijn Vader verheerlijkt toen Hij op aarde was (Johannes 17:4). Voor Hem gold het zeker dat de HEERE, Zijn Vader, Zijn Banier was. 

Een Altaar
Elke christen heeft een Altaar (Hebreeën 13:10). Dit altaar is het kruis van Golgotha. Daarop heeft Christus het grote zoen- en dankoffer gebracht. Tot dit Altaar komen ze dag en nacht met hun dank en zonden tot verzoening.   
Christus heeft Zich als dé Banier ‘verhoogd’ aan het kruis. Aan dat Altaar. Waarom? 
Zo is Hij goed zichtbaar voor iedereen. Hij draagt de banier boven tienduizend (Hooglied 5:10). 
Zoals een opgestoken vaandel boven iedereen uitkomt, zo blinkt Christus uit boven iedereen. 
Vaandeldragers, voorgangers, moeten deze Banier hoog de lucht in steken. Dit doen ze door het Woord van Koning Jezus te verkondigen. Waar en hoe dan ook. Zo kan iedereen dit zien en horen. Opdat een ieder die in Hem gelooft niet zal verderven, maar eeuwig leven zal hebben. 
Door de Heilige Geest zullen er altijd mensen zijn die zeggen: de HEERE is mijn Banier. 
Laat ons dan door Hem altijd God opofferen een lofoffer. Dat is een hart en mond die Zijn Naam belijden (Hebreeën 13:15).  

English version

Summary speech Sunday 13-11-2016. Evangelist J.Krijgsman.
Phone 020-6227742; mobile: 06-83571391. Amsterdam@bijbelcentrum.nl www.bijsimondelooier.nl
The theme of the speech: 'The Standard-bearer' w.r.t. Exodus 17:15.

Last week we heard how Israel defeated the insidious enemy, the Amalekites .
For this the Lord used  the prayer of Moses. Aaron and Hur supported Moses' arms. Moses held his staff with both hands raised. So he prayed that the Lord would help them against the enemy. Now we listen to Exodus 17:15.

Banner
 The athletes are entering the arena. Each country has its own group. Each group can be recognized by its own flag. What an honour if you may carry that flag. That flag shows which country you represent. It is a sign of recognition . For a Dutchman it's the tricolor, red, white and blue. That's the country you devote yourself to.

Banner
In the Bible you come across something like that too. That has nothing to do with sports. However, it does with the tribe which one belong to. In the Bible, this is not called a flag, but a banner.
A banner is a pennant or field sign. It is a recognizable object on a stick.
 Israel comprised of twelve tribes. Three tribes together have one banner. So in total there were four banners, the banner of Judah, Dan, Ephraim and Ruben.

Order
These banners, these groups of three tribes were neatly grouped around the tabernacle. In other words the church of that era.
What can we learn from these groups, the banners of the Israelites?
The Lord loves order. He does not want things are in a mess in His Kingdom. He also says: Let all things be done decently and in order (1 Corinthians 14:40).
If you have become a child of God, you would not otherwise. Besides, in the 'making someone a child of the Lord, "is also a certain order. The Lord doesn't carry out His work haphazardly.
He ensures that someone is in need of the Lord Jesus. Jesus is indeed a Saviour, a Redeemer of sinners. For people who can not save themselves. On what grounds whatsoever.

So it was also with Moses, we heard last week. Moses, however much religious he was, he could not save himself from the Amalekites. He needed thereby the Lord. Hence that prayer with his staff in his hand, pointed at the sky. That rod pointed upwards. From there must and can only come the victory. Just as our church spires pointing upward. Each church spire is a silent sermon. It shows us the way where to go.
When victory came, Moses did make a confession. He built an altar and called the altar, the Lord is my Banner. It originally says: The Lord is my Fieldsign

Altar
 Different sacrifices were offered at an altar. Also offerings of thankgiving like Moses did for the victory. Such an offering of thankgiving is also called peace offering.
An animal was sacrificed for a peace offering. Who brought a peace offering, put his hand on the head of the animal and killed the animal. A portion was offered as thankgiving and another portion was eaten.
At a  sacrifice of thankgiving blood had to flow. This is significant.
Blood in the Bible is a sign of life. That innocent animal on the altar had to give its life. Moses thereby confessed that he could not just say of himself: the Lord is my Banner. For too much has happened for that. First of all bloodshed should be done.
Moses and we have lost the life, the blood bond with the Lord. In Paradise we have severed the blood tie. From ourselves we repeat this daily. He isn't our Banner, our Standard-bearer anymore.

We have a constipation in our spiritual main artery. There's not a drop of blood flowing any longer. This is perilous. Our heart therefore  doesn't beat any longer for spiritual things. We are stone dead for it. First, the Holy Spirit needs to make a bypass for us. That can hurt spiritually. But it is paramount for life. Thus we start to live spiritually. The Bible calls this being born again. Because of that you're going to repent and begin to believe in the Lord Jesus.

Moses had experienced this spiritual surgery. Hence he believed. Through this faith in the coming Christ, Moses brings this peace offering. He believes that Jesus will shed His blood on the cross. Jesus will thus restore the broken blood ties. His "blood" - His suffering, death and resurrection - make the broken relationship with God whole again. As this animal is a symbol of it.

Standard-bearer
Moses says, "LORD" with all capital letters. This name means Yahweh or Jehovah.
Existing, or I am. The Faithful.
At Moses' calling the Lord presented Himself as the "I AM THAT I AM" (Exodus 3:14).
As Jehovah, the Eternal. The I am. A few weeks ago we heard something about that.
To that Name Moses refers after the victory over Amalek.
The Lord has shown to Moses through the victory that He lives up to His Name.
The Lord always lives up to His Name. There you can rely on.
As a standard-bearer Moses holds up the Name of the Lord by means of the altar. This is a confession. The smoke of the peace offering rose up. Clearly to see from afar.
Moses is an example of the great Standard-bearer Jesus. He always exalts and elevates His Father.

A christian
A Christian does not want to glorify other than the Name of the Lord. The LORD has bcome his or her Banner through the sacrifice of Christ. Christ has raised up that sign of the cross . He Himself is the Standard-bearer of His Father. He takes the lead for all His children day and night.
A christian resembles,like Moses, this Stadard-bearer if it is good. They belong to Him, to  the cross of Christ. His cross is the banner of all banners.

They also propagate that. That makes God's children to something special. Not particular in themselves, but because they belong to the Lord. This Banner, the Lord, they 'lift up' high into the sky. They show to Whom they belong. They want to testify and sing to His honour if it is well. Where ever and whatsoever.
What a blessing for America and the world if Trump would do so.
Does witnessing of this Banner guarantee a nice and easy life? Forget it. To speak one's mind in favour of that Banner is not always easy. That means a fierce struggle. Struggling behind the big Stadard-bearer, the Lord Jesus.  How greatly He glorified His Father when He was on earth (John 17: 4). Of Him it was sure that the Lord, His Father, was His Banner.

An Altar
Every Christian has an Altar (Hebrews 13:10). This altar is the cross of Calvary. On that cross Christ brought the great sacrifices of atonement  and thankgiving. They come day and night to this Altar with their thanks and sins to gain reconciliation.
Christ has raised  Himself as 'the Banner' on the cross. On that altar. Why?
Thus He is clearly visible to everyone. The chiefest among ten thousand (Song of Solomon 5:10). Like an uplifted banner is above everyone, so Christ outshines  all.
Standard-bearers, preachers should lift up this Banner high into the sky. They do this by proclaiming the word of King Jesus. Where and whatsoever. Such that everyone can see and hear. That whosoever believeth in Him should not perish, but have eternal life.
Through the Holy Spirit, there will always be people who say: The Lord is my Banner.
By Him therefore let us offer the sacrifice of praise to God continually. That the fruit of our lips confess His name (Hebrews 13:15).