Column: met begrijpelijke woorden - Johannes 1:1

Bewogenheid met ongelovige mensen behoort bij evangelisatie. Die ongelovige mens vind je buiten en binnen de kerk.

Bekend is het gedicht: ‘Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven. Ik heb nooit één woord tot zijn behoud gezegd’. Vreselijk!
Toch lijkt er een kentering te komen. In de grotere steden beginnen kerken met een inloophuis. In veel gemeenten heb je een evangelisatiecommissie. Dat is een goede zaak. Toch zit er ook een nadeel aan zo’n commissie. Waarom? De hele gemeente zou evangelisatiecommissie moeten zijn. Voor elk gemeentelid ligt er een roeping tot evangelisatie. De Engelse bisschop Ryle zegt dat elke gelovige een evangelist behoort te zijn. De doctorandus en de vuilnisman. De verpleegster en de timmerman. Moeder in het gezin en jij in de rij voor de kassa van de supermarkt. 

Als elke gelovige die opdracht ter harte neemt, hebben we er honderden evangelisten bij. 
Die ‘gelovigen’ hebben geleerd dat ze zonder wedergeboorte het échte geluk missen. En dat om eigen schuld. Dat belijden ze van harte. Ze kennen ook iets door Hogerhand van Christus. En juist dát maakt hen bewogen met een wereld in nood. Door genade hebben ze dat van geen Vreemde. Van Jezus, Die snikkend voor het godsdienstige Jeruzalem stond. Die halfslachtige Samaritanen opzocht. Die Zijn discipelen de opdracht gaf de wereld in te trekken. 
Het waren slechts drie woorden waarmee Hij hen uitzond: Gaat dan heen. 
Welke mensen zond Hij uit? Verschillenden van de discipelen twijfelden. Maar Jezus hadden ze nodig. Ook dat is een eigenschap van een evangelist. 

Hij stuurde ze niet de wereld in met een voor die wereld vreemde taal. Johannes, de evangelist, leert dat we begrijpelijke woorden moeten gebruiken bij het evangeliseren. 
In Johannes 1:1 gebruikt hij driemaal het woord Logos. Dat was in die tijd een filosofisch begrip dat algemeen gebruikt werd. Johannes sloot dus aan bij de taal van die tijd. Net zoals Zijn Meester. De Heere Jezus sprak begrijpelijke woorden voor die tijd. 
Wat kunnen we hiervan leren? Dat we begrijpelijke woorden moeten gebruiken als we spreken uit en over de Bijbel. Dat we het besef moeten hebben dat elke kerkdienst ook iets is van een evangelisatiedienst. Dat ongelovigen daar hartelijk welkom zijn om ze tot bekering en geloof aan te sporen. 
Dat de Heilige Geest die begrijpelijke woorden van ons wil gebruiken als Hij iemand tot bekering en geloof brengt. Bij bekering hoort ook vergeving van zonden (Lukas 24:47). 
Deze boodschap moet in begrijpelijke woorden gebracht worden. 

De christelijke taal en cultuur is voor verreweg de meeste Nederlanders verleden tijd. 
Bij woorden als zonde, wedergeboorte, verzoening, geloof kunnen de meesten zich niets voorstellen. Ze zúllen het leren als ze in aanraking komen met het Woord door het begrijpelijke woord van u en jou.

Evangelisatie: ‘Gooi’ het Woord maar in een wereld in nood. Maar wel in begrijpelijke taal. Jezus, Die Zichzelf aanprijst, zorgt ervoor dat dat mensen tot bekering en geloof komen. En vergeving van zonden ontvangen. 
Evangelisatie is tegelijk een opdracht waar geen christen onderuit komt. Gaat dan heen. 
O Zoon maak ons Uw beeld gelijk. Daar volgt maar één begrijpelijk woord op: Amen.