Wandelen met elkaar in liefde - Efeze 5:1 en 2

Samenvatting toespraak zondagmorgen 2-10-2016. Voorganger: evangelist J.Krijgsman. 
Telefoon 020-6227742; mobiel: 06-83571391. Amsterdam@bijbelcentrum.nl  www.bijsimondelooier.nl
Thema van de toespraak: ‘Wandelen met elkaar in liefde’ n.a.v. Efeze 5:1 en 2

Ontmoeting
We gaan verder met onze serie ‘Wandelen met God’. Als je echt wandelt, leeft met de Heere, ga je ook wandelen met elkaar. 
Zoals we de afgelopen weken hoorden, is wandelen met de Heere niet vanzelfsprekend. De Bijbel zegt dan ook: ‘Zullen twee tezamen wandelen, tenzij dat ze bijeengekomen zijn’ (Amos 3:3)? 
Met andere woorden: we moeten en kunnen wedergeboren worden door de Heilige Geest. Dan ga je geloven zoals je nog nooit geloofd hebt. 
Dit geloof heeft twee ogen. Met het ene zie je dat er geen draad aan je deugt. Geestelijk gesproken is het onbegonnen werk om jezelf naar de Heere toe te werken. 
Met het andere oog ‘zie’ je de Heere Jezus. Wat jij niet kunt, kan Hij wel. Je gaat geloven in Hem. 
Je vertrouwt Hem. De één doet dit met een vaster vertrouwen dan de ander. Maar hoe dan ook: 
er komt een terugkeer naar God. De Bijbel noemt dit dat we ons gaan bekeren tot de Heere. Of gaan wandelen met Hem. Er vindt een ontmoeting plaats. Kijk, om díe ontmoeting met Hem gaat het. Als die er is, wordt alles anders in je leven. Je krijgt de Heere lief met je hele hart. Maar ook je naaste. 
Je wilt niet alleen met de Heere leven, maar ook met je naaste. Daarover gaat het vanmorgen.

Kopie 
Het bijbelgedeelte van vanmorgen komt uit een brief van de apostel Paulus. Hij schreef deze brief tussen 60-62 na Christus aan de christenen te Efeze en de omliggende plaatsen.   
Paulus spreekt in ons gedeelte over het navolgen van God. Dus zo leven zoals Jezus leefde. 
Dat is nogal wat. Dat is leven op hoog niveau. Dat is alleen te leren door de Heilige Geest. En dan nog blijft het onvolmaakt. Als je met de Heere wandelt, weet je dat dit waar is. Daar zit je dan ook mee. 
Toch begeer je het van harte. Zoals Jezus dat deed met Zijn Vader.
Tussen vader (en moeder) en kind is een bloedband. Daardoor herken je bepaalde karaktereigenschappen in dat kind die je ook bij vader en moeder ziet. Soms lijken vader en zoon ook úiterlijk op elkaar. Of moeder en dochter lijken als twee druppels water op elkaar. 
Zo is het ook met de wandelaars met de Heere. Door de wedergeboorte hebben ze een bloedband gekregen met de Heere Jezus. Ze ontvangen Zijn ‘karaktereigenschappen’. Ze gaan een heel klein beetje lijken op Hem. Zo worden ze ‘navolgers’ van God (Efeze 5:1). De Heere is als het ware hun navigatie. Op Hem stemmen ze af. Ze gaan Hem imiteren. Ze worden een kopie van Hem. Een afdruk. 
Een eigenschap van deze ‘kopieën’ is, dat ze er last van hebben ‘misdrukken’ te zijn. Steeds gaan ze weer de fout in.
Als wij een foute kopie hebben gemaakt, gooien we die in de prullenbak. Zo ervaren deze wandelaars ook dat ze het ‘waard’ zijn weggegooid te worden. Weg ermee. In de prullenbak. Dit belijden ze ook voor de Heere. Hoe meer ze ervaren een misdruk te zijn, hoe intenser ze gaan bidden. Dat hoort bij wandelaars. Ze vragen maar één ding: O Zoon maak mij Uw beeld gelijk. Mag ik U imiteren?    

Wandelen in de liefde  
Een mooi beeld van deze imitatiegedachte – dit nadoen van Jezus – is het wandelen in liefde. Zie Efeze 5:2. Wandelen is niet zo nu en dan, maar steeds. Dus niet als het ons uitkomt. Wandelen in de liefde moet vlees en bloed in de wandelaars met Hem worden. Dat is wandelen zoals Jezus wandelde. Dat is een zelfopofferende liefde. Dat is een zelfwegcijferende liefde. 
Daarom verbindt Paulus dit wandelen in de liefde met de weergaloze liefde van Christus. Hij cijferde Zichzelf steeds weg. 
Hij had Zijn wandelaars zo lief, dat Hij Zijn leven als óffer, als geschenk gaf aan Zijn Vader. 
Het woord ‘slachtoffer’ in vers 2 wijst op de dood die Hij vrijwillig inging voor al Zijn wandelaars. Alleen door dit ‘offer’ is er weer een relatie mogelijk met de Vader. Alle andere wegen zijn doodlopend. Wij kunnen een rechtvaardig God nooit behagen. Wat wij ook doen. 
Dit slachtoffer van Zijn leven was een ‘welriekende reuk voor God’. Of anders gezegd: een aangename geur voor God. Dit betekent dat Zijn overgave in de dood, aangenaam was voor Zijn Vader. Zijn Vader was het er hartelijk mee eens. Het behaagde Zijn Vader. 
Hoe is het mogelijk zoveel liefde te hebben voor mensen die Hem vijandig gezind waren? 
De eervolle liefde tot Zijn Vader en de liefde tot Zijn wandelaars lag op Zijn hart. Dat dreef Hem naar de dood en in de dood. Over liefde gesproken…

De Heere zegt tot Zijn wandelaars: wandelt in de liefde zoals Christus u liefhad. Dat is een liefde die meer inhoudt dan genegenheid. Dat is een liefde die met zelfopoffering een ander dient. 
Als je dit mag doen, doe je dit altijd vanuit het geloof in Christus. Vanuit dit geloof in Christus behaag je dan de Vader met een ‘aangename reuk’. Hij is het er hartelijk mee eens.   
Met elkaar
In de Bijbel kom je het wandelen met de Heere vaak tegen. Opvallend is dat dit wandelen bijna nooit alleen gebeurt. Het gaat bijna altijd over wandelen in meervoud. Dus wandelen met elkaar. 
Het gaat om Zijn wandelaars. Hij heeft ze bij elkaar gebracht. Als het goed is, is het een hecht gezelschap. 
In het dagelijks leven is wandelen met elkaar vaak fijner, dan alleen wandelen. Je hebt elkaar nodig. 
Zonder steun van je mede-wandelaars kom je er niet. Je praat met elkaar. Je bemoedigt elkaar. 
Je wisselt ervaringen uit. Je spreekt elkaar moed in en houdt zo de moed erin. Je coacht elkaar.

Zo was het ook met het volk Israël. Ze trokken met elkaar op uit Egypte naar het beloofde land. 
Ze gingen niet alleen op reis, maar met duizenden tegelijk. De Heere God was hun navigatie met Zijn ‘vuurkolom’ en ‘wolkkolom’. Daarmee wees Hij hun de weg. 
En wat denk je van de feestende stoet die zingend en verlangend optrok naar Jeruzalem (Psalm 42 en 120-134)? Ze gingen met elkaar en hadden iets aan elkaar. Tussen hen was liefde. 

Eenzaamheid wordt vandaag wel volksziekte nummer 1 genoemd. Ik denk dat het waar is. 
Christus wil niet dat we eenzaam op weg zijn. Hij zoekt een relatie met je en zo ook met elkaar. Vandaar Zijn oproepen tot bekering. Tot een leven, een wandelen met Hem. Hij wil dat we in liefde met Hem én met elkaar wandelen. Daar rust zegen op.

Openheid
Wees eropuit elkaar mee te nemen en mee te dragen. Bid voor hen die het échte wandelen met de Heere nog niet kennen. 
Als je alleen blijft, kom je gemakkelijk in een negatieve spiraal. De kans dat je sommige dingen verkeerd inschat, is dan groot. Maar als je met elkaar wandelt, kun je dingen bespreekbaar maken.  
Een basisvoorwaarde is openheid. Praat niet over elkaar, maar met elkaar. 
Spreek je ook uit over je zwakheden, je kritiek, je teleurstellingen. Als je zo open in liefde met elkaar wandelt, kun je elkaar bemoedigen. Dit bewaart voor negatieve gevoelens. Zo ga je met elkaar op weg, al wandelend. Zegen verwachtend van de Heere.  
Al wandelend komen zo ook de geestelijke ervaringen van onderweg los. Die vertel je aan elkaar. Maar – het kan niet genoeg gezegd worden – de ‘basisvoorwaarde’ voor dit wandelen is wedergeboorte. Of te wel: Gods ‘ingrijpen’ in ons leven.  
Mis je dit ingrijpen? Het is de Heilige Geest, de Coach, – zo heet Hij in de Bijbel – Die je het wil leren. Hij wil jou aansturen, aanvuren en aanmoedigen. Vandaar Zijn aanspraak nu tot jou: bekeer je. Wandel met Hem en met elkaar in liefde en geloof het Evangelie. Amen.   

English version

Summary speech Sunday 2-10-2016. Evangelist J.Krijgsman.
Phone 020-6227742; mobile: 06-83571391. Amsterdam@bijbelcentrum.nl www.bijsimondelooier.nl
The theme of the speech: "Walking together in love" w.r.t. Ephesians 5: 1 and 2

Encounter
We continue our series "Walking with God". If you really walk,live with the Lord, you start walking together as well.
As we heard in recent weeks, walking with the Lord is not self-evident. Thus the Bible says: "Can two walk together, except they be agreed" (Amos 3: 3)?
In other words: we can and must be regenerated by the Holy Spirit. Then you start to believe like you've never believed.
This belief has two eyes. With the one you see that you are not worth your salt. Spiritually speaking, it is a hopeless task to work your way to the Lord.
With the other eye you 'see' Jesus. What you can't, He can. Make you believe in Him.
You put your trust in Him. The one does this with a firmer confidence than the other. Anyway:
there will be a return to God. The Bible calls this that we are going to repent to the Lord. Or start to walk with Him. There will be a coming together. Look, that encounter with Him is essential. If that happens, everything will be different in your life. You will love the Lord with all your heart. But your neighbour as well.
You do not only want to live with the Lord, but also with your neighbour.  That's the subject we'll deal with this morning.

Copy
The passage of this morning comes from a letter from the apostle Paul. He wrote this letter between 60-62 AD to the Christians at Ephesus and the surrounding areas.
Paul speaks in our part of the imitation of God. So, to live as Jesus lived.
That is quite something. That's to live at a high level. That's only to learn through the Holy Spirit. And even then it remains imperfect. If you walk with the Lord, you know that this is true. That is what worries you. Yet you desire it wholeheartedly. As Jesus did with His Father.
Between father (and mother) and child is a blood bond. By this liaison you recognize certain characteristics of that child in the trait of father or mother. Sometimes father and son are externally as like as two peas. Or the daughter is the image of the mother.
So it is with those who walk with the Lord. The rebirth gave them a blood relationship with the Lord Jesus. They receive His 'characteristics'. They begin to resemble Him a little bit. They become "imitators" of God (Ephesians 5: 1). The Lord is actually their navigation. They tune in on Him. They imitate Him. They are a copy of Him. A print.
One characteristic of these 'copies' is that they are troubled being  'misprints'. They always go wrong again.
If we have made a bad copy, we throw it in the trash. Likewise hikers experience also that they deserve to be discarded . Get rid of it. In the trash. This they also confess before the Lord. The more they perceive to be a misprint, the more intense they pray. That's the indissoluble part of walkers. They ask only one thing: O Son, make me resemble Your image.  May I imitate you?

Walking in love
A beautiful picture of this thought of imitation - this imitation of Jesus - is to walk in love. (Ephesians 5: 2 ). Walking is not occasionally, but always. So not if it suits us. Walking in love should become flesh and blood in the walkers with Him. That is walking as Jesus walked. That is a self-sacrificing love. That is a self-effacing love.
Therefore, Paul connects this walking in love with the matchless love of Christ. He effaced himself again and again.
He gave His life as an offering, as a gift to His Father. He loved  His walkers so much that He gave His life as a sacrifice to his Father. The word "offering" in verse 2 indicates that He voluntarily died for all His walkers.
This offering of His life was a "sweetsmelling savour to God." In other words, a pleasing fragrance to God. This means that His resignation in the death was pleasing to His Father. His father was heartily agreed. It pleased His Father.
How is it possible to have so much love for people who were hostile to Him?
The honorable love for His Father and His love for walkers lay on His heart. That drove Him to death and in death. Speaking of love ...

The Lord says to his walkers: walk in love as Christ loved you. It is a love that goes beyond affection. It is a love that serves others with self-sacrifice.
If you may do this, you do it always through faith in Christ. Through this faith in Christ you are pleasing  the Father with a pleasant smell. He heartily agrees to it.

With each other
In the Bible you will often come across the walking with the Lord. It's unmistakable that this walking almost never happens alone. It is almost always walking in a plural sense. So walking together.
It's about His walkers. He has brought them together. If it is well, it is a robust company.
In everyday life walking together is often more attractive than walking alone. You need each other.
Without support from your fellow walkers you most probably won't succeed. You talk to each other. You encourages each other.
You exchange experiences. You encourage each other and keeps the spirits up. You coach each other.

So it was with Israel. They had contact with each other while traveling out of Egypt to the promised land.
They were not traveling alone, but by the thousands. The Lord God was their navigation with His "pillar of fire" and "cloud." Thus He showed them the way.
And what do you think of the partying procession which headed for Jerusalem eagerly singing and hankering (Psalm 42 and 120-134)? They went together and had something together. Among them was love.

Loneliness is known today as people's disease number one. I think that's true.
Christ does not want us to be lonely on the road. He is looking for a relationship with you and so together as well. Hence his call to repentance.To a life, a walking with Him. He wants us to walk in love with Him and with each other. Thus peace and blessing are secured.

Openness
Aim at taking and bearing along each other. Pray for those who do not yet know the real walking with  the Lord.
If you stay alone, you can easily fall into a negative spiral. The chance that you misjudge some things then, is great. But if you walk together, you can make things negotiable.
A basic condition is openness. Do not gossip about each other, but talk with each other.
Speak also about your weaknesses, your criticism, your disappointments. If you walk so openly in love with each other, you can encourage each other. This prevents negative feelings. In this state of mind you go with another on the way, walking. Awaiting blessing from the Lord.
While walking in this way the spiritual experiences of each other come up  . You tell them each other. But - it can not be said enough - the 'prerequisite' for walking is rebirth. Or: God's intervention "in our lives.
Do not miss this intervention? It is the Holy Spirit, the Coach - as He is called in the Bible - Who wants to teach you. He wants to control , rouse and encourage you. Hence His claim now to you: repent. Walk with Him and with one another in love and believe the Gospel. Amen.