Nog veel meer - Johannes 20:30,31 en 21:25

Samenvatting toespraak zondagmorgen 30-4-2017. Voorganger evangelist Johan Krijgsman. T: 020-6227742; M: 06-83571391. E: Amsterdam@bijbelcentrum.nl. 
W: www.bijsimondelooier.nl Thema toespraak: ‘Nog veel meer’  n.a.v. Johannes 20:30,31 en 21:25.

Een punt…
De afgelopen weken dachten we na over het Evangelie zoals Johannes dat heeft beschreven. 
Vandaag sluiten we daarmee af zoals Johannes dat heeft gedaan in Johannes 21:25.
Johannes’ beschrijving van het Evangelie kent nog een afsluiting. Dat lees je in hoofdstuk 20:30-31.
Het is net of hij daar al een punt wil zetten. Hij zegt dat Jezus nog veel andere tekenen in het bijzijn van Zijn discipelen gedaan heeft. Maar die heeft Johannes niet allemaal opgeschreven.   
Maar wat hij heeft opgeschreven, dat heeft hij met één doel gedaan. En wat is dat doel?
Hij hoopt dat mensen door zijn beschrijving van het Evangelie in Jezus zullen gaan geloven. Jezus is immers de Christus, de beloofde Messias. De Gezalfde, de officieel aangestelde Redder door de Vader. 

Geloof
Er is Johannes alles aan gelegen dat mensen tot geloof komen in Christus. Door dat geloof heb je het leven in Zijn Naam. Door het geloof in de Persoon van Jezus komt je leven weer tot zijn doel. 
Je ademt dan weer het echte leven in. Je komt echt tot jezelf.  
In de vakantie kom je tot rust. Je bent even verlost van je werk– en/of studiedruk. 
Als je in Jezus gelooft kom je écht tot rust. Er valt een last van je af. De last van je eigengereidheid en zelfgenoegzaamheid. De last van je egocentrische leven. Oftewel de last van je zonden valt van je af. Door het geloof in Christus valt er ook werkdruk van je af. De ‘wettische’ werkdruk van ‘ik moet me inspannen, want anders…’. Of ík moet geloven. Jij moet niets. Christus gééft geloof. Begrijp je?
Er is Johannes alles aan gelegen dat mensen in de vrijheid van het geloof in Jezus komen. Hij weet dat de Heilige Geest zijn woorden daarvoor wil gebruiken. Zonder de Heilige Geest gaat het niet. 
Wat het hart is voor het lichaam, is de Heilige Geest voor het Woord van God. Zonder een levend hart is het lichaam dood. 
Zonder de actie van de Heilige Geest blijft een geopende Bijbel een gesloten, dood Boek.  

Johannes gunt mensen het eeuwige leven. Zonder dat leven is er geen leven. 
Dát leven gun ik jullie ook, al kan ik niet in de schaduw staan van Johannes. Maar dat is wel het doel van m’n toespraken en de samenvattingen daarvan. Hoe heb je de toespraken de laatste tijd vanuit dit Evangelie aangehoord? Wat deed het met je? Heb je zicht gekregen op je egocentrische en zondige leven? Schaam je je daarover? Ben je daardoor tot geloof in Christus gekomen? 
Is je geloof verdiept?
Leg deze vragen niet naast je neer. Denk niet: het zal m’n tijd wel duren. Bid om de Heilige Geest.

Aan de oever
In plaats dat Johannes z’n pen neerlegt, pakt hij z’n pen weer op. Hij is nog niet uitgeschreven. 
Hij voegt nog een hoofdstuk toe aan zijn beschrijving van het Evangelie. Even tussen haakjes: Johannes heeft zijn beschrijving van het Evangelie geschreven toen hij al oud was. 
Johannes’ gedachten gaan terug naar jaren geleden. Vlak na de opstanding van de Heere Jezus. 
Toen hij en andere discipelen aan het vissen waren op de Zee van Tibérias. Ook wel genoemd het meer van Galilea. Ze vingen die nacht niets. Ze waren het meer dan zat. 
Jezus heeft ‘s nachts op de oever staande, Zijn discipelen zien tobben met vissen. Als een voor hen onbekende vroeg Hij vanaf de oever of ze iets gevangen hebben. Hij vroeg naar de bekende weg. 
Hij wist wel beter. Bot antwoordden ze: neen. Op Zijn advies wierpen ze het net aan de andere kant van het schip. Tot hun verbazing werd hun visnet toen helemaal gevuld met grote vissen. 
Zulke wonderen kan alleen Jezus doen. Johannes is de eerste die in die Man op de oever, Jezus herkende. Aan de oever gekomen, zagen ze bij een klein kolenvuurtje brood en vis liggen. Jezus had al in alles voorzien voordat zij vis gevangen hadden. Zo is de Heere Jezus. Hij voorziet in alles.
Toen en nu. Daarna mochten ze de vissen brengen die zij door Zijn wonder gevangen hadden. 
Even later aten zij met Jezus het middagmaal, de lunch.  
Johannes is er nog verwonderd en verbaasd over. Ook al is deze gebeurtenis jaren geleden.  

Getob
Welk een vriend is onze Jezus. Hij staat aan de oever van ons leven. In wat voor omstandigheden dan ook. Ook al herkennen we Hem niet. Zelfs al willen we Hem niet kennen. Hij is er wel. Je mag gebruik van Hem maken. Zelfs als we Hem kennen met een waar geloof, herkennen we Hem soms niet meer. Ook dan moet Hij Zich steeds weer ‘bekend maken’. Dat zie je in deze geschiedenis. 
Hoe dan ook: Hij ziet ons getob en voorziet in ons getob. Hij weet dat we zelf niets kunnen. 
Ook al denken we alles te kunnen. Hij wil je afhelpen van je grootheidswaanzin.  
Heb je ooit zo iemand ontmoet? Kom, geef je aan deze vriendelijke Jezus over. Geloof in Hem.


Nog veel meer
Vorige week hebben we iets gezegd over het verdere verloop van deze geschiedenis. Lees of luister het nog maar eens na. Het gaat me nu om het laatste vers, vers 25, van dit hoofdstuk 21. 
Johannes wil met dit vers nog éénmaal de grootheid van zijn Meester aanprijzen en aanwijzen. 
Johannes heeft de meest indrukwekkende daden van zijn Heere opgeschreven. Maar hij moest een selectie maken. Als hij alle daden van Jezus zou hebben opgeschreven, kwam hij tijd, ruimte en woorden te kort. 
Eigenlijk maakt deze slotzin van Johannes mij nieuwsgierig. Hoeveel hebben we nog niet gehoord van wat Jezus allemaal gedaan heeft? Dat moet volgens Johannes nog veel en veel meer zijn. 
Zelfs zoveel dat in de hele wereld geen ruimte te vinden is om dat op te schrijven. 
Zoveel heeft Johannes van Jezus gezien, gehoord en…geloofd. Zo vol was hij van Zijn liefde. 
Wat een grootheid heeft deze Christus. Johannes komt er niet over uitgedacht en uitgeschreven. 

Lieveling
Johannes kende de Heere Jezus als bijna geen ander. Hij trok jaren met zijn Meester op en bleef tot aan het eind trouw aan Hem. Hij was het die lang genoeg leefde om veel te kunnen vertellen over Jezus. Hij was het die vlak naast de Heere Jezus aanlag tijdens de Paasmaaltijd (Joh. 13:25). 
Hij was het die door Jezus Zelf vanaf het kruis liefdevol gekoppeld werd aan Zijn moeder (Joh. 19:26.27). Hij herkende de Heere Jezus als eerste aan het meer van Galilea zoals we hoorden. 
Hij beschrijft zichzelf steeds als de discipel dien Jezus liefheeft. Dus de Heere Jezus had Johannes lief. En daarom had Johannes Christus lief. Johannes was echt een lieveling van de Heere Jezus. 

Wens
Wat zou ik jullie en mezelf graag zo zien. Als leerling, als discipel van wie de Heere Jezus veel houdt. Je kunt het jezelf haast niet voorstellen dat Hij dat ook voor jou wil zijn. Vooral als je jezelf kent en kende als een vijand van Hem. Dan wordt het een wonder dat Hij jou liefheeft. Niet zomaar een liefde voor een dag, maand of jaar. Maar een liefde vanuit de eeuwigheid en voor eeuwig. Dat kun je toch niet op. Echt dat is mijn wens voor jullie allemaal. Dan verdrink je in de tranen van je liefdesverdriet over zoveel liefde voor jou. Dan kun je Johannes begrijpen dat er nog veel meer is te vertellen over de Heere Jezus. Daar kom je niet over uitgedacht en uitverteld. 
Daar heb je echt een eeuwigheid voor nodig. Als je een kind van de Heere bent gemaakt, heb je de eeuwigheid nodig om Zijn onverdiende liefde te loven. Zolang je nog op aarde bent, mag je Zijn liefde doorgeven. 
Maar onthoud dat je Hem niet automatisch liefhebt omdat je de Bijbel leest en naar de samenkomst komt. Nee, daar is het wonder van Gods genade voor nodig en mogelijk. Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft (1 Johannes 4:19). Herken je dit wonder in je leven?    
Laat dan dit licht van Zijn liefde stralen in je doen en laten. Ja, laat je gezicht stralen van Zijn onverdiende liefde. Zodat daardoor veel mensen de Meester Jezus zullen vinden. Zodat ze uit ervaring mogen weten dat er nog veel meer te ontvangen is bij Christus. 
Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke Gave, Jezus Christus. Amen.

English version

Summary speech Sunday morning 30-4-2017. Pastor/ evangelist Johan Krijgsman. T: 020-6227742; M: 06-83571391. E: Amsterdam@bijbelcentrum.nl.
W: www.bijsimondelooier.nl Theme speech: "Even more” about John 20:30, 31 and 21:25.

A point…
Over the past few weeks, we contemplated the Gospel as John described it.
Today we conclude this as John did in John 21:25.
John's description of the Gospel has still another conclusion. You can read that in chapter 20: 30-31.
It is as if he wants to put a point there. He says that Jesus has done many other signs in the presence of His disciples. But John did not write them all.
But what he wrote, he did that with one goal. And what's that purpose?
He hopes that through his description of the Gospel, people will believe in Jesus. Jesus is after all the Christ, the promised Messiah. The Anointed, the officially appointed Saviour by the Father.

Faith
It was for John of paramount importance that people come to faith in Christ. By that faith you have life in His Name. By faith in the Person of Jesus, your life comes to its intended target.
Then you  breathe in real life again. You really come to yourself.
During the vacation you come to rest again. You have been released from your work and / or study pressure.
If you believe in Jesus, you really come to rest. You are freed from a burden pressing you. The burden of your stubbornness, self-reliance and self-complacency. The burden of your egocentric life. In other words, the burden of your sins falls from you. Because of faith in Christ also your work pressure falls from you. The 'legal' workload of 'I have to make an effort, because otherwise ...'. Or I have to believe. You must nothing. Christ is giving faith. Do you understand? John does not prefer anything more than to bring people into freedom of faith in Jesus. He knows that the Holy Spirit wants to use his words for it. Without the Holy Spirit everything fails.
What the heart is for the body is the Holy Spirit for the Word of God. Without a living heart, the body is dead. Without the action of the Holy Spirit, an opened Bible remains a closed, dead book.

John loves nothing more than that people receive eternal life. Without that life there is no life. This life I urgently want you to consider too, though I can not stand in the shadow of John. But that's the very purpose of my speeches and their summaries. How did you listen to the speeches from this Gospel lately? What did it do to you? Have you been exposed to your egocentric and sinful life? Are you ashamed of that? Consequently, have you come to believe in Christ? Has your faith been deepened?
Do not ignore or put these questions next to you. Do not think: it will last my time. Pray for the Holy Spirit.

At the riverbank
Instead of putting down his pen, John picked it up again. He hasn’t finished yet.
He adds another chapter to his description of the Gospel. By the way: John has written his description of the Gospel when he was old.
John's thoughts go back to years ago. Just after the resurrection of the Lord Jesus.
When he and other disciples were fishing on the Sea of ​​Tibérias. Also called the lake of Galilee. They did not catch anything that night. They were more than fed up with it.
Jesus standing on the shore that night, watches his disciples toiling with fishing. As one unknown to them He asked from the shore whether they had caught something. He asked what He knows already. He knew better. They bluntly replied: no. On His advice, they cast the net on the other side of the ship. To their surprise, their fishing net was then filled with big fish. Such miracles only Jesus can do. John is the first to recognize Jesus in the Man on the shore.
Arriving at the shore of the lake, they saw bread and fish lying on a small coal fire. Jesus had already provided everything before they had caught fish. So is the lord jesus He provides everything. Then and now.
After that they were allowed to bring the fish that they had caught by His miracle. Shortly afterwards they ate lunch with Jesus.
Johannes is still amazed and surprised. Even though this event happened years ago.

Toiling
What a friend is our Jesus. He is at the shore of our lives. In any circumstances. Even though we do not recognize Him. Even if we do not want to know Him. He is there. You may make use of Him.
Even if we know Him with true faith, we sometimes do not recognize Him. Even then, He has to "make Himself known" again. That's what you see in this story.
Anyway: He sees our toiling and provides for us. He knows we can not do anything ourselves.
Even though we think everything is possible. He wants to take away from us our delusion of grandeur. Have you ever met such a person? Come, surrender to this lovely Jesus . Believe in Him.

Even more
Last week we said something about the further course of this history. Read or listen to it again. It's now about the last verse, verse 25, of this chapter 21.
John wants to recommend and designate the greatness of his Master once again.
John has written the most impressive deeds of his Lord. But he had to make a selection. If he would have to write all the deeds of Jesus, he would have lacked  time, space and words.
Actually, this final sentence of John makes me curious. How much haven’t we heard yet of what Jesus did? According to John, that must be much and much more.
Even so much that there is no room in the whole world to write it down. So much John has seen,  heard and believed of Jesus, . He was so full of His love. What a greatness has this Christ? John keeps on thinking and writing about Jesus without end.

The beloved one
John knew the Lord Jesus as almost no other. He accompanied his Master for years and remained faithful to Him until the end. He was the one who lived long enough to tell a lot about Jesus. He was the one standing next to the Lord Jesus during the Easter meal (John 13:25).
He was the one who was lovingly coupled by Jesus to His mother while hanging on the cross (John 19: 26.27). He was the one who first recognized the Lord Jesus  at the lake of Galilee as we heard.
He always describes himself as the disciple whom Jesus loves. So the Lord Jesus loved John. And therefore, John loved Christ. John was truly a favorite of the Lord Jesus.

Wish
What would I like to see you and myself in that condition? As a pupil, as a disciple whom the Lord Jesus loves much. You can hardly imagine that He wants to be that for you too. Especially when you know yourself and knew yourself as an enemy of Him. Then it becomes a miracle that He loves you. Not just a love for a day, month or year. But a love from eternity and forever. You fail to comprehend that. Really, that's my desire for all of you. Then you drown in the tears of your heartache about so much love for you. Then you can understand John that there is much more to be said about the Lord Jesus. That’s what you are thinking about and wanting to tell to other people day and night.
That really takes an eternity to consummate. If you are made a child of the Lord, you need the eternity to praise His undeserved love. As long as you're on earth, you may pass on His love.
But remember that you do not automatically love Him because you read the Bible and come to the meeting. No, the miracle of God's mercy is necessary and possible. We love Him because he loved us first (1 John 4:19). Do you recognize this miracle in your life?
Then let this light radiate in aal your doings. Yes, let your face shine because of His undeserved love. So that many people will find the Master Jesus. So that they may know from experience that there is much more to be received from Christ.
Thank God for His inexpressible gift, Jesus Christ. Amen.