Mozes en de steenrots - Exodus 17:1-7

Samenvatting toespraak zondagmorgen 10-9-2017. Voorganger evangelist Johan Krijgsman. 
M: 06-83571391. E: Amsterdam@bijbelcentrum.nl. W: www.bijsimondelooier.nl.Tel.: 020-6227742.
Thema toespraak: ‘Mozes en de steenrots’  n.a.v. Exodus 17:1-7

Wolk – en vuurkolom
Eindelijk zijn de Israëlieten op reis gegaan naar het beloofde land. De Heere heeft ze op een bijzondere manier uit Egypte geleid. Voor Hem is immers niets onmogelijk. Nu gaan ze onder Gods leiding naar het beloofde land. Hij geeft de route aan. Dat doet de Heere overdag d.m.v. een wolkkolom en ’s nachts door een vuurkolom. 
Die wolkkolom en vuurkolom hebben verschillende functies. Ten eerste geven ze de richting aan. 
Het is dus een soort navigatie. Ten tweede zorgt de wolkkolom overdag voor schaduw en de vuurkolom verjaagt ‘s nachts de wilde dieren. Tenslotte zijn ze een teken van de blijvende nabijheid en trouw van de Heere. De Israëlieten mogen de wolk - en vuurkolom volgen.
Dit wil niet zeggen dat ze de kortste route aangewezen krijgen. Integendeel. De Heere leidt de Israëlieten om. Dat doet de Heere niet voor niets. De Egyptenaren zullen daardoor denken dat ze verdwaald zijn. De Heere zal het hart van Farao verharden zodat hij de Israëlieten zal najagen. Ondanks alles wat er gebeurd is, krijgt Farao spijt dat hij het volk vrijgelaten heeft. Hij jaagt ze achterna met een groot leger. Daar gaat hij… 
Farao gaat door tot het bittere einde. Jij en ik ook? Bekeer je.  

Voor de zee en door de zee
De Israëlieten krijgen opdracht naar de Rode Zee te gaan. Als ze voor die zee staan, zien ze zeeën van onmogelijkheden. Ze worden ontzettend bang. En dat is te begrijpen. Vóór hen de zee, opzij de bergen en achter het aanstormende leger van de Egyptenaren. Ze kunnen geen kant meer op. 
Ze schreeuwen het uit tot de Heere. Dat niet alleen, maar ze keren zich ook tegen Mozes. 
Ze nemen het hem kwalijk dat hij ze uit Egypte geleid heeft. 
Dan zien we het geloof van Mozes. Hij zegt tegen de bange en scheldende Israëlieten dat ze niet bang hoeven te zijn. De HEERE zal voor hen strijden. Ze moeten zien op het heil des HEEREN. 
Op de verlossing van en door de HEERE (Exodus 14:13,14). Ook nu zal de Heere ze bevrijden. 
Zoals bij de bevrijding uit Egypte, zullen ze ook nu niets aan die bevrijding hoeven te doen. 
Mozes moet zijn staf over de zee uitstrekken. Daardoor ontstaat er een pad door de zee. 
De Israëlieten moeten over dat pad naar de overkant lopen. Het Egyptische leger zal hen volgen. 
De Heere zal zorgen dat de Egyptenaren allemaal in de zee verdrinken. 
De Israëlieten worden door de Heere veilig aan de overkant gebracht. Lees het maar na in Exodus 14.

Misschien sta jij ook voor zeeën van onmogelijkheden. Je ziet er geen gat in. Hoe moet het met je werk of met je studie? Met je relatie. Je tobt met een verslaving. Kortom, zeeën van onmogelijkheden. Hoe dan ook: wees niet al te bezorgd, maar bid tot de Heere om vertrouwen. 
Mozes was het woord van de Heere, een levende Bijbel voor de Israëlieten. Mozes is er niet meer, maar de Bijbel hebben wij wel. Door de Bijbel wil de Heere ook jou de weg wijzen. De weg achter de Weg Jezus aan. De Israëlieten moesten voor de zee van onmogelijkheden zien op het heil des HEEREN. Daar wordt niemand minder mee bedoeld dat de Heere Jezus. Zien op het heil des HEEREN, is geloven in Christus. Vertrouwen op Hem. Zelfs dat vertrouwen geeft Hij. Bid tot Hem. 

Gods zorg
Nadat de Israëlieten veilig aan de overkant zijn, gaan ze verder op de woestijnreis. Eindelijk op weg naar het beloofde land. Wat een vreugde.  
In de eerste tijd van hun reis maken ze allerlei stops waar opmerkelijke dingen gebeuren. Zoals ‘Mara’ waar de Heere bitter water zoet maakt. Of Elim waar twaalf waterfonteinen en zeventig palmbomen zijn. Het is echt een oase. Water en schaduw zijn immers de eerste levensbehoeften in de woestijn. 
De getallen twaalf en zeventig staan voor een rijke zegen die de Heere gaf (Exodus 15:22-27). 
De Heere zorgt ook voor brood in de woestijn. Elke morgen komt het uit de lucht vallen. Ze noemen het Man. Mozes wijst er nadrukkelijk op dat de HEERE hun dit brood geeft (Exodus 16:15). 

Eeuwen later vergelijkt de Heere Jezus Zichzelf met dit brood, met dit manna. Hij zegt tegen de Joden: Ik ben het Brood Gods dat uit de hemel neergedaald is. Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren en die in Mij gelooft zal nimmermeer dorsten. Dit is het Brood dat uit de hemel neerdaalt. Opdat de mens daarvan ete en niet sterve (Johannes 6:33,35 en 50). 

Wat is de Heere goed voor de Israëlieten. Dat hebben ze niet verdiend. Het waren murmureerders 
De Heere is ook goed voor ons. Ook wij hebben Zijn goedheid niet verdiend. De Heere Jezus prijst Zich aan als het Brood des levens. In Hem is alle (geestelijk) geluk te vinden.
Maak dan zoals de Israëlieten gebruik maakten van het manna, gebruik van Christus. Met andere woorden: leg je vragen en noden door het gebed in Zijn handen. Hij weet er raad mee.  

De steenrots
Na diverse pleisterplaatsen komen de Israëlieten bij Rafidîm. Dat is iets ten Noordwesten van de berg Horeb. In Rafidîm is opnieuw geen water. Dat pikken ze niet en ze vallen op een vreselijke manier uit tegen Mozes. Spottend vragen ze hem of hij het volk uit Egypte geleid heeft om te sterven in de woestijn. Hoe durven ze na alle zegeningen die ze van de Heere hebben ontvangen.  
Mozes wordt er moedeloos van en zoekt hulp bij de Heere. Ondanks alle gemurmureer van de Israëlieten helpt de Heere ook nu. Wat is de Heere goed. 
Mozes moet van de Heere met de Israëlieten naar de berg Horeb gaan. Zelf moet Mozes met zijn staf en met een paar leiders vooruit lopen. De Heere belooft Mozes dat Hij op hem wacht op de steenrots van de berg Horeb. 
Als Mozes bij de rots komt, moet hij met zijn staf op de rots slaan. De HEERE zorgt ervoor dat door Mozes’ slaan op de rots, water uit de rots komt. Niet zomaar een beetje, maar stromen van water. Heerlijk koud en fris water. Wat een wonder van de Heere. Wat een goedheid.
Mozes noemt deze plaats daarna Massa en Meríba. Deze namen betekenen verzoeking en twist. 
De Israëlieten verzochten de Heere en twistten immers tegen de Heere.

Betekenis van de steenrots
Niets staat zomaar in de Bijbel. Ook deze geschiedenis van deze rots niet. Er zit een diepe geestelijke betekenis achter. Paulus, die na Jezus werkte, zegt dat deze steenrots een voorbeeld is van Christus.
Zie 1 Korinthe 10:4. Deze steenrots verwees naar Christus. Christus wordt ook dé Steenrots genoemd. Uit Hem stromen allerlei wateren tot lessing van onze (geestelijke) dorst. Maar ook wateren van geestelijke genezing. Zoals vergeving en bevrijding van zonden en wateren voor een vernieuwd leven. Hij is de vaste Rots van het behoud. Op Hem kun je bouwen voor je geestelijk welzijn. 
Mozes moest met zijn staf op de rots slaan. Dat hoeven wij niet te doen. Wij mogen met de ‘staf van ons gebed’ een verzoek indienen bij Christus. Hij wil door Zijn Heilige Geest geestelijke wateren in overvloed geven. Zet dan door je gebed je lege emmer van je verzondigde leven bij deze Rotssteen. Hij blijft stromen. Christus zegt dat zo iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke (Johannes 7:37). In Hem is een fontein van heilzaam water dat geneest van de zonden en onreinheid (Zacharia 13:1). Die fontein is Zijn bloed. Zie samenvatting van zondag 27-8-17. 
Stilstaand water gaat stinken op den duur. Als je daarvan drinkt, word je ziek. Het levenswater van Christus, Zijn genade, staat nooit stil. Deze Rots droogt nooit op. Bij Hem is zelfs de fonteín van het leven. Bij Hem is eeuwig leven te krijgen. 
Hij is de Rotssteen, Wiens werk volkomen is (Deuteronomium 32:4). Met andere woorden: Christus heeft alles gedaan wat nodig is om gered te worden. Hij is het Heil, de verlossing van de HEERE. 
De Heilige Geest zorgt ervoor dat mensen geestelijk ‘moede en naakt’ tot deze Steenrots komen.   

Deze Rots wordt ook een Rots der ergernis genoemd (1 Petrus2:7). Er blijven altijd mensen die zich aan Christus ergeren. Ze willen niet in Hem geloven. Laat het zover niet komen. Bekeer je tot Hem. 

Allen die dit eeuwige leven hebben gekregen, worden ook zelf een fontein. Wat ik bedoel? Je kunt dan niet zwijgen over de Rots Jezus Christus. Je prijst Hem aan anderen aan. Iedereen mag uit Hem drinken. Mag in Hem geloven. De Heilige Geest is bereid dit geloof te geven. Sla dan met de ‘staf van je gebed’ op de Bijbel. Met andere woorden: lees je Bijbel, bid elke dag dat je groeien mag. Amen.

English version 

Summary speech Sunday morning 10-9-2017. Evangelist Johan Krijgsman.
M: 06-83571391. E: Amsterdam@bijbelcentrum.nl. W: www.bijsimondelooier.nl.Tel .: 020-6227742.
Theme speech: "Moses and the Rock," according to Exodus 17: 1-7

Column of cloud and fire
Finally, the Israelites went on their journey to the promised land. The Lord has led them out of Egypt in a special way. After all, nothing is impossible for Him. Now they go under God's guidance to the promised land. He indicates the route. That does the Lord at daytime by means of column  of cloud and at night by a column of fire.
The column of cloud and of the fire have different functions. First of all, they point out the direction.
It is therefore a kind of navigation. Secondly, the column of cloud causes shadow during the daytime and the column of fire keeps  wildlife at a distance at night. Finally, they are a sign of the lasting closeness and faithfulness of the Lord. The Israelites may follow the cloud and fire column.
This does not mean that they are assigned the shortest route. On the contrary. The Lord guides the Israelites via a detour. The Lord doesn’t do that for nothing. The Egyptians will be brought on a wrong track and therefore think they are lost. The Lord will harden the heart of Pharaoh so that he will pursue the Israelites. Despite all that has happened, Pharaoh regrets having released the people. He chases them  with a big army. There he goes ... Pharaoh goes on to the bitter end. So do you and me too? Repent

Before the sea and through the sea
The Israelites are commissioned to go to the Red Sea. When they stand for that sea, they see a myriad of impossibilities. They got terribly afraid. And that is to be understood. Before them the sea, aside the mountains and behind the onrushing army of Egyptians. There is no way out.
They cry to the Lord. Not only that, but they also turn to Moses. They blame him for taking them out of Egypt.
Then we see the faith of Moses. He says to the scared and inveighing Israelites that they should not be afraid. The LORD will fight for them. They must trust in the salvation of the Lord. In the salvation of and through the Lord (Exodus 14: 13,14). Even now the Lord will deliver them. As with the liberation out of Egypt, they will not have to raise a finger for their deliverance.
Moses must stretch his staff across the sea. This leads to a path through the sea.
The Israelites have to walk on that path to the other side. The Egyptian army will follow them.
The Lord will see that all the Egyptians drown in the sea. The Israelites are safely brought to the other side by the Lord. Just read in Exodus 14.

You may also be facing a lot of impossibilities, seeing no way out. How about your work or study, your relationship. You are worrying about your addiction. In short, huge amounts of impossibilities. Anyway, do not be too concerned, but pray to the Lord for confedence, for faith..
Moses was the word of the Lord, a living Bible for the Israelites. Moses has passed away ages ago but we have still the Bible. Through the Bible, the Lord wants to show you the way. The way heading for the Way Jesus. The Israelites had to see the the salvation of the LORD through plentiful impossibilities. There, nothing less is meant by it then the Lord Jesus. Our eyes fixed on the salvation of the Lord is believing in Christ. Trusting in Him. Even that condidence He gives. Pray to Him for it.

God's care
After the Israelites are safe across, they continue on the desert trip. Finally on the way to the Promised Land. What a joy.
In the first time of their journey, they make all kinds of stops where remarkable things happen. Like 'Mara' where the Lord makes bitter water sweet. Or Elim where there are twelve water fountains and seventy palm trees. It's really an oasis. Water and shadow are the first necessities of life in the desert.
Numbers twelve and seventy represent a rich blessing the Lord gave (Exodus 15: 22-27).
The Lord also provides bread in the desert. Every morning it's falling out of the air. They call it manna. Moses emphatically points out that the Lord gives them this bread (Exodus 16:15).

Centuries later, the Lord Jesus compares Himself with this bread, with this manna. He says to the Jews: I am the Bread of God descended from heaven.
I am the Bread of life; who comes to Me will by no means starve, and he who believes in Me will never thirst. This is the Bread descending from heaven. That man may eat thereof and not die (John 6: 33,35 and 50).

What is the Lord good for the Israelites. They did not deserve it. They were murmurers
The Lord is also good for us. We also did not deserve His goodness. The Lord Jesus praises Himself as the Bread of Life. In Him, all (spiritual) happiness is found.
Then make, as the Israelites made use of the manna, use of Christ. In other words, put your questions and needs by prayer into His hands. He perfectly knows how to deall with it.

The rock
After several stops, the Israelites arrive at Rafidîm. That is something north-west of Mount Horeb. In Rafidîm they lack water again. They are not having this and they terriby bursting out to and inveigh against Moses. Disdainfully they ask him if he led the people out of Egypt to die in the desert. How do they dare after all the blessings they have received from the Lord.
Moses becomes desperate and seeks help from the Lord. Despite all the bellyaching of the Israelites, the Lord also helps now. What is the Lord good.
Moses has to go on the order of the Lord to the Mount Horeb with the Israelites. Moses himself, his staff in his hand and together with a few leaders  has to walk in front. The Lord promises Moses to wait for him on the rock of Mount Horeb.
When Moses comes to the rock, he has to hit the rock with his staff. The Lord makes sure that Moses's strike on the rock brings water out of the rock. Not just a little but floods of water. Delicious cold and fresh water. What a miracle of the Lord. What a goodness.
Moses then calls this place Massa and Meriba. These names mean temptation and controversy.
The Israelites tempted the Lord, and did indeed contend with the Lord.

Meaning of the rock
Nothing in the Bible is without a meaning or intention. Also this history of this rock is not. There is a deep spiritual meaning behind it. Paul, who worked after Jesus, says that this rock is an example of Christ.
See 1 Corinthians 10: 4. This rock referred to Christ. Christ is also called the Rock. From Him, all kinds of waters flow to quence our (spiritual) thirst. But also waters of spiritual healing. Like forgiveness and deliverance of sins and waters for a renewed life. He is the firm Rock of salvation. On Him you can build for your spiritual well-being.
Moses had to hit the rock with his staff. We do not have to do that. We are allowed to make a request with Christ with the "staff of our prayer." Through His Holy Spirit He wants to give abundant spiritual waters. Then, by your prayer, put your empty bucket of your sinful life near this Rock. He keeps flowing. Christ says that someone who is thirsty, he comes to Me and drink (John 7:37). In Him is a fountain of beneficial water that heals from sin and uncleanness (Zechariah 13: 1). That fountain is His blood. See summary of Sunday, 27-8-17.
Still waters start to smell in the long run. If you drink it, you get sick. The water of life of Christ, that is His grace, never stands still. This rock never dries up. With Him is even the fountain of life. With Him eternal life can be had.
He is the Rock, whose work is complete (Deuteronomy 32: 4). In other words, Christ has done everything needed to be saved. He is the Salvation of the Lord.
The Holy Spirit sees to it that people who are spiritually "tired and naked"  come to this Rock.

This Rock is also called a Rock of  offence (annoyance) (1 Peter 2: 7). There are always people who get annoyed at Christ. They do not want to believe in Him. Do not let it happen this far. Turn to Him.

All who have received this eternal life also become themselves a fountain. What I mean? You can not be silent about the Rock Jesus Christ. You praise Him to others. Everyone may drink from Him, may believe in Him. The Holy Spirit is willing to give this faith. Then hit the "bible  with the staff of your prayer". In other words, read your Bible, pray every day that you may grow up. Amen