Luisteren - Psalm 85:9

Samenvatting toespraak zondagmorgen 11-8-2019. Voorganger: evangelist Johan Krijgsman. 
Telefoon 020-6227742; mobiel: 06-83571391. Amsterdam@bijbelcentrum.nl  www.bijsimondelooier.nl
Thema van de toespraak: ‘Luisteren’ n.a.v. Psalm 85:9

Als kind, maar ook soms als je ouder bent, moet je goed leren luisteren. Luisteren is over het algemeen niet onze sterkste kant. Het is een hele kunst.

Naar God luisteren
Vandaag gaan we luisteren naar iemand die naar God wil luisteren. Dat is bijzonder. 
Het luisteren naar elkaar is al een hele kunst en zeker het luisteren naar God! Dat moet je dan ook gegeven worden want aan God komen we niet toe. Daar hebben we geen tijd voor in onze drukke jachtige tijd. Zelfs niet in de vakantie. Met de man die deze psalm geschreven heeft moet dan wel iets bijzonders aan de hand zijn. Wie is hij?

In veel psalmen kondigen de schrijvers zichzelf aan. Hier niet. Het is een onbekende. 
Eén ding weten we wel. De schrijver leefde nadat het volk Israël als krijgsgevangene had vastgezeten. 
Al zijn ze dan nu weer terug in hun land, toch is het niet meer zoals vroeger. 
Veel Israëlieten hebben dat niet in de gaten en pakken de draad weer op. 
Voor deze psalmschrijver is het anders. Hij voelt zich niet op z’n gemak. Hij is vrij en toch weer niet. Hij uit dat in korte volzinnen. Hij zegt onder andere: breng ons terug (vers 5). 
Maar ze waren toch terug? Ja en toch…hij voelde zich niet happy. Verder vraagt hij: zult U voor eeuwig toornig op ons zijn? (vers 6). Toon ons Uw goedertierenheid en geef ons Uw heil (vers 8). 
Hier zijn we bij de kern wat deze psalmdichter bezighoudt. Al zijn ze dan weer in Israël, hij mist de Heere. Dáár zit hij mee.

Buiten het gezichtsveld
Hij weet ook dat veel volksgenoten daar helemaal niet mee zitten. Voor hen is God buiten het gezichtsveld geraakt. Ze rekenen nauwelijks meer met Hem. Ze zeggen: God is best, maar we houden Hem voor het lest. Ze houden Hem buiten de deur of hebben Hem buiten de deur gezet. 
Misschien zeg jij en ik hoop dat je dit zegt: dat is ook zonde! Ja, inderdaad: dát is nu zonde. 
Wij hebben God buiten de deur van ons leven gezet. Hij is de grote Afwezige geworden. 
En ze hebben er geen last van ook. En jij?

De schrijver van deze psalm heeft er last van. Hij klaagt niet tegen anderen dat het een vreselijke tijd is en dat het vroeger zoveel beter was. Nee, hij komt ermee bij de Heere God. Dan ben je goed af. Want God verzekert ons dat we Hem zullen vinden als we naar Hem vragen met ons hele innerlijk (Deuteronomium 4:29). 

Luisterhouding
Als jongeren op school half in de schoolbank hangen, getuigt dat van weinig interesse. 
We kunnen ook met gespitste oren luisteren. Zo is het met deze psalmschrijver. Na zijn smekende klachten zegt hij ineens: ‘Ik zal horen, wat God de HEERE spreken zal’. Ik zal horen. Hij gaat er als het ware eens voor zitten. Hij zegt: spreek HEERE, wat Uw knecht hoort (1 Samuël 3:9). 

Wat een wonder dat Hij, de grote Heilige God, tot ons wil spreken. Waaraan hebben we dat te danken? Als Hij spreekt ga je er toch zeker wel voor zitten en spits je je oren. Je legt alles opzij wat het luisteren kan verhinderen. Dan hang je ook niet ongeïnteresseerd in je stoel of bank. 
Elke keer als jij je Bijbel leest of naar de samenkomsten komt, spreekt God tot jou. 

Daarvoor heeft Hij trouwens al tot ons gesproken door Zijn Zoon. (Hebreeën 1:1). Het Woord – de Heere Jezus – is vlees geworden (Johannes 1:14). Dit moet het einde zijn van alle tegenspraak. 
Al Zijn liefde heeft God blootgelegd in het geven van Zijn Zoon. Wat een onuitsprekelijke goedheid. Daar moet je stil van worden. Stil van verwondering. Zoveel liefde tegenover zoveel vijandschap. 
Ook alle herrie rondom je moet dan zwijgen. Dan gaat Radio 538 uit. 
Zie je hoe belangrijk luisteren is? Zullen we daarmee eens beginnen? 

Ik zal horen…
Elke dag en in het bijzonder op zondag heb je de gelegenheid om naar Hem te luisteren. Dan getuigt het niet van veel belangstelling als je te hooi en te gras naar Hem luistert. Wanneer het jou uitkomt. Als het ‘ik zal horen’ echt leeft, kom je naar de samenkomst. Al was het elke dag kerk. Je leest ook elke dag je Bijbel. Je luistert toch naar iemand die je lief hebt? Zo is het toch in het dagelijkse leven? 
Een echte christen zegt: ik zal horen wat God de HEERE spreken zal. Dan komt er vroeg of laat antwoord. Dat kan niet anders. Hij heeft dat beloofd. 

Vol verwachting 
Hij zál spreken. Dat weet deze man zeker. Hij is vol verwachting. Tot wie spreekt God? Tot Zijn volk. Wie zijn dat? Vanuit de context van deze psalm spreekt de Heere tot heel Israël. Dat is Zijn volk (Exodus 20:2). Mensen die altijd iets tegen de Heere hadden in te brengen. Eigenwijs tot en met. 
En dan toch Zijn volk…? Als je jezelf een beetje kent weet je dat je niet beter bent. Tot zúlke mensen komt Hij met Zijn vrede in de Heere Jezus. Onbegrijpelijk. Wat een liefde van één kant.       

Hij spreekt ook van vrede tot Zijn gunstgenoten. Dat zijn alle mensen die al bij Hem horen. 
Ze hebben de Heere lief gekregen en zijn de zonden gaan laten, haten en verlaten. 
Ze konden het niet langer uithouden tegenover zoveel liefde van Zijn kant. Hoe komt dat?

Je hebt mensen die zo doof zijn als een kwartel. Zonder gehoorapparaat zijn ze nergens. 
Zo is het vanuit onszelf geestelijk. Wij horen Zijn stem niet. Het is nodig dat de Heilige Geest ons een geestelijk gehoorapparaat geeft. Dan vang je twee dingen op. Alle dissonanten van onze zonden en vooral de consonanten van Zijn liefde. Dan bezwijk je van liefde. Dan word je doof voor de dingen van de wereld. Dan open je je oren voor alles wat de HEERE spreekt. 

Wat spreekt Hij dan? Hel en verdoemenis? Dat hebben we verdiend. Wat dat betreft moet onze hand op de mond. Maar Hij spreekt van vrede. Onbegrijpelijk. Daarmee wordt niet alleen bedoeld een toestand zonder oorlog, maar een toestand van volkomen harmonie. Alles is weer goed met God. 

Vredevorst
Dat is toch onbegrijpelijk dat God van vrede spreekt tegen oorlogszuchtige mensen? Hoe kan dat? Alleen om de Heere Jezus. Hij is de Vredevorst. Van Hem zeiden de engelen: vrede op aarde en in de mensen een welbehagen (Lukas 2:14). Hij is gekomen, vrede makende (Efeze 2:15). 
Hij biedt een vrede aan die alle verstand te boven gaat (Filippenzen 4:7). Wat wil je nog meer?
Dan word je een vredemaker met alle mensen. Dan ga je leven vanuit de vrede die Hij verdiend heeft door Zijn bloed, door Zijn leven (Kolossenzen 1:20).
Dan bid je: ‘O Vredevorst, Gij kunt gebieden de vreed’ op aard’ en in mijn ziel! Doe elke zondaar tot U vlieden, dat al wat ademt voor U kniel!’

Vrede, maar niet zonder waarschuwing
Al is er dan vrede, een waarschuwing is nodig om niet terug te vallen in zonden…
Misschien heb je wel eens een boete gehad voor te hard rijden. Dit kun je zien als waarschuwing om niet meer te hard te rijden. Dan merk je hoe dwaas dit is want die boete is weggegooid geld. 
Ondanks dit, blijft het vaak niet bij één waarschuwing…

Juist Zijn volk en Zijn gunstgenoten weten dat ze er niet te slecht voor zijn om opnieuw in zonde te vallen. Daarom staat er aan het eind van deze tekst dat ze niet opnieuw tot dwaasheid moeten keren. Zondigen is dwaas. Het is de dwaasheid gekroond. Zul je deze waarschuwing niet vergeten?

Breken
Als we die vrede in de Heere Jezus kennen, dan moeten we in Zijn kracht breken met alles wat die vrede verstoort. Want iedereen die de Naam van Christus noemt, moet afstaan van alle ongerechtigheid (2 Timotheüs 2:19). 

Wat een rijk leven om te horen wat God de HEERE zegt. Om te leven vanuit de Heere Jezus Die zweeg tegen alle valse beschuldigers. Alleen daarom kan Hij vanuit Zijn kruisoffer en opstanding spreken van vrede. Ik zál horen… Ligt het zo bij jou? Dan geldt: want Hij zal…Dit ligt vast want Hij is getrouw.