Eliá’s gebed - 1 Koningen 18:42-44.

Samenvatting toespraak zondagmorgen 27-10-2019. Voorganger: evangelist Johan Krijgsman. 
Telefoon 020-6227742; mobiel: 06-83571391. Amsterdam@bijbelcentrum.nl  www.bijsimondelooier.nl
Thema van de toespraak: ‘Eliá’s gebed’ n.a.v. 1 Koningen 18:42-44.

Wij volgen al enkele weken de geschiedenis van de profeet Elía. Vandaag de laatste van deze serie. Elía zegde koning Achab en het volk Israël de wacht aan. Vanwege de zonden moest Elía bidden dat het niet zou gaan regenen. In die periode dook Elía drie en een half jaar onder en gebeurde er veel. 
Vorige week hoorden we dat niet Baäl god is, maar de HEERE. Daarna werden de 450 afgodspriesters gedood. Intussen is het nog steeds kurkdroog. Daar gaat nu verandering in komen. Elía gaat een gebed bidden om regen.   

Het gebed van Elía is ten eerste een eenzaam gebed. Er ligt een spannende en inspannende dag achter hem. Toch gaat hij eerst in z’n eentje bidden om regen en dan pas eten (vers 42).  
Het eenzame gebed van Elía heeft het volk van de ondergang gered. Door dat gebed wordt de hemel weer geopend en komt er weer regen. Zie Jakobus 5:17,18.  
Ook van Jezus lezen we dat Hij de eenzaamheid opzocht om te bidden (Mattheüs 14:23). 

Wat een voorbeeld voor een waar christen. Laten die op vaste tijden in de eenzaamheid bidden. 
Daar kunnen wonderen op gebeuren. Zelfs voor een heel land. 
Een christen wordt ook wel eens geroepen om in het openbaar te bidden. Hoorbaar of alleen zichtbaar. Waar je ook eet, begin altijd met gebed. Al is het bij de Mac Donalds. Het beginnen met gebed vóór het eten is al een stukje evangelisatie. Schaam je er niet voor. 
Een christen heeft ook behoefte om in de eenzaamheid te bidden. Er zijn dingen in het leven van een christen die we in de eenzaamheid aan God toevertrouwen. 
Voor Elía was die eenzaamheid de top van de berg Karmel. Voor een ander een zolderkamertje of in een hoek van de keuken. Voor die jongere is het misschien het toilet op school of universiteit. 

Elía klimt de berg Karmel verder op (vers 42). Daar heeft hij de zee voor zich waarboven de regenwolken zich als eerste zullen laten zien. Daar staat hij als het ware op een wachttoren om naar de verhoring van zijn gebed uit te zien. Daar bidt Elía tot de Heere om genade voor een schuldig volk.

Het gebed van Elía is een inhoudsvol gebed. Waarom? Nog maar net had de Heere tot Elía gezegd: ‘ga heen, vertoon u aan Achab; want Ik zal regen geven op de aardbodem’  (1 Koningen 18:1). 
Dat is een belofte van de Heere. Hoewel de lucht nog strakblauw is, weet Elía: wat de Heere belooft, doet Hij. Met die belofte in zijn hart bidt hij tot de Heere. Die belofte geeft inhoud aan zijn gebed.

Herken je dit? Er zijn mensen die nogal klakkeloos met de belofte van de Heere omgaan. Ze zeggen: aan de belofte moet je niet twijfelen. Dat laatste is zeker waar. De beloften van God zijn ja en amen in Christus Jezus (2 Korinthe 1:20). Dat betekent dat je ervan op aan kunt. Een andere vraag is of je behoefte aan Gods belofte gekregen hebt. Wat ik bedoel? De Heere zegt bijvoorbeeld: ‘Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden’ (Mattheüs 5:6). 
Dit is een rijke belofte. Honger en dorst jij er echt naar dat het weer goed zal worden tussen God en jou? Als dat zo is, dan zegt de Heere dát het weer goed zal komen. Daar kun je van op aan. En als je deze behoefte niet kent, wat dan? Dan is de belofte van de Heere: ‘Bidt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en u zal opengedaan worden’ (Mattheüs 7:7). Kan het rijker?

Elía is ook nederig in zijn gebed. Hóe gaat Elía bidden in de eenzaamheid? Hij gaat op zijn knieën zitten en bukt met zijn hoofd tussen zijn knieën (Vers 42). Een eerbiedige gebedshouding in de eenzaamheid. Daar is de grote profeet Elía, klein voor God. 
Voor koning Achab stond hij recht overeind en keek hem recht in z’n ogen. Hij had zelfs niet geaarzeld hem zijn zonden te vertellen. Nu Elía alleen is met God buigt hij zich in het stof. Hij wordt klein als een kind. Wat zegt Jezus ook alweer? ‘Indien gij u niet verandert en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan’ (Mattheüs 18:3). Dat brengt Elía hier in praktijk. Daarmee geeft hij aan niets te eisen te hebben.  

Dit is de juiste gebedsgestalte. Daarmee geef je aan alle rechten verspeeld te hebben en alleen afhankelijk te zijn van genade. Wat een waardevolle les om dat te leren. Voor de hoge en rechtvaardige God stellen wij helemaal niets voor. De Bijbel noemt ons vanuit onszelf nog minder dan stof. (Jesaja 40:15). Zo’n eerbiedige gebedshouding geeft aan dat er een geweldige afstand is tussen God en ons. Vanuit ons gezien onoverbrugbaar. Die afstand wordt nog groter als we denken aan onze ontelbare zonden. Wat een zegen als je dat enigszins gaat beleven. 
Dan krijgt de Heere Jezus waarde voor je. Hij is de Enige Die met het offer van Zijn leven die afstand overbrugd heeft. Daar heeft Hij Zijn bloed voor gegeven. 
Alleen door tussenkomst van Hem kun je tot God bidden (Hebreeën 7:25). 

Elía’s gebed is ook volhardend. Hij heeft zevenmaal gebeden voordat er regen kwam (vers 43). 
Dus voordat de belofte vervuld werd. Elía heeft volhardend, aanhoudend gebeden. 
De Heere zegt: ‘Volhardt in het gebed’ (Romeinen 12:12); ‘Bidt zonder ophouden’ (1 Thessalonicenzen 5:17). Dat bracht Elía in praktijk. Ondanks de belofte dat het weer zou gaan regenen, werd hij niet gelijk verhoord. Het geloof van Elía werd beproefd.

Ook hieruit kunnen we een les trekken. Het echte geloof blijft God nodig hebben. Dat beleeft dat hij of zij het heil nooit in zichzelf heeft. Zo iemand weet uit geloofservaring dat God voor hem instaat. 
Dat maakt ze nu juist volhardend in het bidden. Zo’n volhardende bidder weet ook als geen ander dat God niets aan hem of haar verplicht is. Toch geldt hier in het bijzonder: ‘de aanhouder wint’.  
Wat is het geheim? Door het geloof in de Heere Jezus zijn ze meer dan overwinnaars en aanhouders omdat Hij Zijn kinderen heeft liefgehad (Romeinen 8:37). Hij trekt aan hen. Dáárom blijven ze volharden. Het aanhouden komt altijd van Gods kant. Daarom blijven Gods kinderen aanhouden.

Elía’s gebed werd ook verhoord. Steeds stuurde Elía zijn knecht erop uit om te kijken of er boven zee al wolken aankwamen die de regen aankondigden (Vers 43). Steeds kwam hij met een teleurstellend bericht. Elía liet zich daardoor niet ontmoedigen. Hij steunde op Gods belofte. Elía weet uit ervaring: wat God belooft doet Hij. Vaak door het onmogelijke heen vanuit onze kant bezien.  
Tenslotte komt de knecht met een moedgevende boodschap. 
De knecht ziet een wolkje boven zee als ‘eens mans hand’, zo klein (Vers 44). 
Wat moet dit bericht voor Elía geweest zijn. Al is het een klein wolkje, voor Elía is het een groot wonder. Dit is het teken waarop hij zo lang wachtte. Nu weet hij het: het gaat regenen. 
Deze kleine wolk zal uitgroeien tot een enorme wolkbreuk. 
Elía voorziet dit en denkt nu aan koning Achab. Elía is bang dat Achab overvallen zal worden door het noodweer. Elía geeft weeralarm code rood af. De knecht moet tegen Achab zeggen dat hij zich in veiligheid moet brengen (Vers 44). Ga Achab, zo snel je kunt naar je zomerverblijf in Jizreël. Anders zal het noodweer je overvallen met gevaar voor je leven (Vers 45). De afstand van de Karmel naar Jizreël is ongeveer 27 kilometer. Dus daar ben je zomaar niet. Vandaar de haast. 
Wat een zorg trouwens van Elía voor Achab na alles wat er gebeurd is. Achab gehoorzaamt Elía zonder tegenspreken. Hij weet uit ervaring dat Elía de waarheid spreekt. 

Intussen wordt de lucht inktzwart. Er steekt een storm op en er barst een geweldige bui los (Vers 45). Wie zien we voor de wagen rennen van Achab naar Jizreël? Het is niemand minder dan Elía (Vers 46). 
Hij gaat als een knecht voor Achabs wagen rennen om ruim baan te maken voor Achab. 
Daarmee laat hij de koning zien dat hij niet zijn ondergang zoekt, maar zijn behoud.
Het is voor Elía een onmenselijke inspanning om 27 km. voor de wagen van Achab te rennen. 
Zeker na alles wat er die dag al gebeurd was. De afstand van de Dam tot Damloop is 16,1 km. 
Die deelnemers hebben maanden getraind. Dit heeft Elia niet gedaan. En dan toch 27 km rennen? 
Hoe kan hij dit? ‘De hand des HEEREN’  was over Elía (Vers 46). De Heilige Geest geeft hem een groot uithoudingsvermogen. Zo kan hij bergen verzetten. Elía komt als eerste in Jizreël aan.

Israël had in Elía een groot voorbidder. Gods kinderen hebben een nog veel grotere Voorbidder: Jezus Christus. Elía pleitte tot zevenmaal toe. Jezus tot zeventigmaal zevenmaal. Zijn gebed stopt nooit en wordt nooit afgewezen. Hij rust niet totdat het kleine wolkje van genade in Zijn kinderen uitgroeit tot een onmeetbare wolk. Wat ben je onbeschrijflijk arm als je Hem niet kent als je grote Voorbidder. Daarin kan verandering komen. Daarom: ‘Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden ter bekwamer tijd’  (Hebreeën 4:16).

English version

 

Summary speech Sunday morning 27-10-2019. Pastor: evangelist Johan Krijgsman.
Phone 020-6227742; mobile: 06-83571391. Amsterdam@bijbelcentrum.nl www.bijsimondelooier.nl
Speech theme: "Elias prayer" w.r.t. 1 Kings 18: 42-44.

We have been following the history of Elijah the prophet for several weeks. Today the last of this series. Elijah has warned King Ahab and the people of Israel not to continue in their sins. Because they persisted in sin, Elijah had to pray that it would not rain. During that period, Elía went into hiding for three and a half years and a lot happened.
Last week we heard that not Baal is god, but the Lord after which 450 idol priests were killed. In the meantime, it is still  bone- dry. That will now change. Elijah is going to pray a prayer for rain.

Elijah's prayer is first of all a solatory prayer. There is an exciting and strenuous day behind him. Yet he will first pray on his own for rain and then eat (verse 42).
Elijah's desolate prayer has saved the people from ruin. Through that prayer, heaven is opened again and rain comes again. See James 5: 17,18.
We also read that Jesus sought solitude to pray (Matthew 14:23).

What an example for a true Christian. Let them pray in solitude at set times.
Miracles can happen on that. Even for an entire country.
A Christian is sometimes called to pray in public. Audible or only visible. Wherever you eat, always start with prayer. Even when you are at Mac Donalds. Starting with prayer before eating is already a piece of evangelism. Don't be ashamed of it.
A Christian also stands in need of praying in solitude. There are things in the life of a Christian which they entrust to God in solitude.
For Elijah, that loneliness was the top of Mount Carmel. For another an attic room or in a corner of the kitchen. For that young person it might be the toilet at school or university.

Elijah continues climbing Mount Carmel  (verse 42). There he has the sea in front of him above which the rain clouds will be seen first to show. There he stands, as it were, on a watchtower to look forward to the hearing of his prayer. There Elijah prays to the Lord for mercy for a guilty people.

The prayer of Elijah is a substantive,meaningful prayer. Why? The Lord had just said to Elijah: "Go, show yourself to Ahab; for I will give rain on the face of the earth "(1 Kings 18: 1).
That is a promise from the Lord. Although the sky is still clear blue, Elía knows: what the Lord promises, He does. With that promise in his heart, he prays to the Lord. That promise gives substance to his prayer.

Do you recognize this? There are those who quite unthinkingly deal with the Lord's promise. They say: you should not doubt the promise. The latter is certainly true. The promises of God are yes and amen in Christ Jesus (2 Corinthians 1:20). That means you can rely on it. Another question is whether you have felt a need for God's promise. What I mean? For example, the Lord says: "Blessed are those who hunger and thirst for justice; for they will be satisfied "(Matthew 5: 6).

This is a rich promise. Are you really hungry and thirsty for the restoration of the relationship between you and God? If so, then the Lord says that it will be alright again. You can count on that. And if you don't know this need, then what? Then the Lord's promise is: "Pray and you will be given; Seek and you shall find; knock  and it shall be opened unto you ”(Matthew 7: 7). Can it get richer?

Elijah is also humble in his prayer. How is Elijah going to pray in solitude? He sits down on his knees and bends his head between his knees (Verse 42). A respectful prayer attitude in solitude. There is the great Elijah small and trivial before God. He stood upright before King Ahab and looked him straight in the eyes. He had not even hesitated to tell him of his sins. Now that Elijah is alone with God, he bows to the dust. He becomes small like a child. What does Jesus say again? "If you do not change yourself and become like children, you will in no way enter into the Kingdom of heaven" (Matthew 18: 3). That is what Elijah puts into practice here. He indicates that he has nothing to demand.

This is the correct prayer form. By doing so you indicate that you have forfeited all rights and are only dependent on grace. What a valuable lesson to learn. We represent nothing at all for the high and righteous God. The Bible calls us from ourselves less than dust. (Isaiah 40:15). Such a respectful prayer attitude indicates that there is a tremendous distance between God and us. Seen from our perspective irreconcilable.
  That distance becomes even greater when we think of our countless sins. What a blessing if you start to experience that. Then the Lord Jesus gets value for you. He is the only One who has bridged that distance with the sacrifice of His life. He gave His blood for that. Only through intervention of Him you can pray to God.

 Elijah's prayer is also persistent. He prayed seven times before rain came (verse 43). So before the promise was fulfilled. You should not take the number seven literally here.
Seven is often the number of fullness and totality in the Bible. Elijah has persistently and continuously prayed. The Lord says, "Persevere in prayer" (Romans 12:12); "Pray without ceasing" (1 Thessalonians 5:17). That put Elía into practice. Despite the promise that it would rain again, he was not immediately heard. Elijah's faith was tested.

We can also draw a lesson from this. The true faith continues to need God. That makes he or she experience that salvation never can be in her or himself. Such a person knows from experience of faith that God will answer for him.
That is what makes them persistent in prayer. Such a persistent praying person knows better than anyone that God is not obliged to him or her. Nevertheless, the following applies in particular "It’s dogged does it”.
What is the secret? By faith in the Lord Jesus they are more than conquerors and sticklers because He loved His children (Romans 8:37). He draws them. That is why they continue to persevere. Sustaining always comes from God's side. That is why God's children continue to persist.

Elijah's prayer was also answered. Every now and then Elijah sent his servant to see if there were clouds coming over the sea to announce the rain (Verse 43). He always came up with a disappointing message. Elijah was not discouraged by this. He leaned on God's promise. Elijah knows from experience: what God promises He does. Often through the impossible from perspective.
Finally the servant comes with an encouraging message. The servant sees a cloud above the sea as " a man's hand," so small (Verse 44).
What must this message have been for Elíjah ? Even if it is a small cloud, it is a great miracle for Elijah. This is the sign he waited for so long. Now he knows: it's going to rain. This small cloud will grow into a huge cloudburst.
Elijah anticipates this and is now thinking of King Ahab. Elijah is afraid that Ahab will be attacked by heavy weather. Elijah issues the weather code red. The servant must tell Ahab to bring himself to safety (Verse 44).  and go as soon as he can to his summer residence in Jezreel. Otherwise the storm will attack you with danger to your life (Verse 45). The distance from Carmel to Jezreel is approximately 27 kilometers. So you're not there just like that. Hence the rush.
What a anxiety from Elijah for Ahab after all that happened. Ahab obeys Elijah without contradiction. He knows from experience that Elijah is telling the truth.

In the meantime, the sky becomes ink black. A storm is coming and a torrential rain is erupting (Verse 45). Who do we see running in front of the chariot of Ahab to Jezreel? It is none other than Elijah (Verse 46).
He goes as a servant running in front of Ahab's chariot to make way for Ahab. With this he shows the king that he is not looking for his downfall, but his salvation.
It is an inhuman effort for Elijah to run 27 km before Ahab's chariot. Especially after everything that had happened that day. The distance from the Dam to Damloop is 16.1 km. Those participants trained for months. Elijah did not do this. And then still run 27 km?
How can he do this? "The hand of the LORD" was over Elijah (Verse 46). The Holy Spirit gives him great stamina. That way he can move mountains. Elijah is the first to arrive in Jezreel.

Israel had a great intercessor in Elijah. God's children have an even greater Intercessor: Jesus Christ. Elijah pleaded seven times. Jesus up to seventy times seven times. His prayer never stops and is never rejected. He does not rest until the little cloud of grace in His children grows into an immeasurable cloud. You are indescribably poor if you do not know Him as your great Intercessor. This can change. Therefore, "Let us then go with boldness to the throne of grace, that we may obtain mercy and find grace to be helped in time of need ." (Hebrews 4:16).